Recipe For Hope - Description of the Model

RECEPT VOOR HOOP: Beschrijving van het model

I. inleiding

Armoede in derdewereldlanden is van generatie op generatie, wordt sociaal verwacht en is wijdverbreid. Het wordt door velen gezien als een noodzakelijke en vaste levensvoorwaarde daar.

Hoe, beste lezer, kan iemand daar verandering in brengen? Door een geïnteresseerde persoon te vragen aan 'Field Agents' - mensen die de gemeenschap goed kennen (zoals leraren, zakenmensen, advocaten, bankiers, enz.) - om namen voor te stellen van mensen uit armoedegebieden met die 'speciale vonk' van inzicht, enthousiasme en vastberadenheid, die ondernemers zouden kunnen worden als ze de kans zouden krijgen. Dan zou die geïnteresseerde een heel klein gebied (misschien zo weinig als 200 tot 600 mensen) kiezen om zijn inspanningen te richten. Ze zouden de door het veld aanbevolen kandidaten interviewen Agenten, en selecteer degenen van ongeveer 24 om de Ondernemersopleiding te beginnen Ze zouden de 6 weekeinden van de training uitvoeren met behulp van de trainingssyllabus opgesteld door Dr. Epps (ph. D).

Na de training, en met de hulp van lokale businesscoaches, gingen de stagiaires aan de slag om te zien wat dat gebied nodig had en begonnen ze in het begin heel weinig met winstoogmerk om in die behoefte te voorzien. Wellicht worden er meerdere kleine bedrijven opgestart. Micro-investeringen komen van de geïnteresseerde die de training heeft gegeven of van een andere bron die zij ontwikkelen. Initiële investeringen zijn doorgaans van $ 200 tot $ 600 USA-dollars. Als succes wordt aangetoond, kunnen grotere investeringen worden gedaan. Als arbeiders nodig zijn, zouden ze de ongeschoolde arbeid van de lokale bevolking gebruiken in plaats van dure dure machines die de opstartkosten verhogen en banen voor mensen elimineren. Dit zou de levensstandaard op twee manieren verhogen: 1) door het item of de dienst te leveren die in de behoefte voorziet en 2) door de lokale bevolking wat banen te bieden. Het zou het aantal banen vergroten en dat zou op zijn beurt het beschikbare geld vergroten. Het gaat er ook om gezinnen in het doelgebied te leren hoe ze verbeterde landbouw- / tuiniermethoden kunnen gebruiken, zodat ze genoeg voedsel kunnen verbouwen om zichzelf te voeden en extra te verkopen. Als het verbeteren van de levensstandaard in zelfs een klein doelgebied u intrigeert, lees dan meer.

Hier is de fundamentele vraag: Hoe organiseer je een economie om een sterke economie te worden die in staat is om een goede levensstandaard te bieden? Uiteindelijk komt het neer op: focus op een doelgebied, onderzoek de bestaande omstandigheden, ontwikkel vervolgens beschikbare middelen, focus op ongeschoolde lokale arbeidskrachten, ontwerp producten en diensten van die bronnen en bevorder wijdverbreide acceptatie, gebruik en verkoop ervan. Wellicht kan er vraag ontstaan op markten buiten de grenzen van het doelgebied. Ontdek in wezen waar er behoefte is, maak producten en diensten om in die behoeften te voorzien met middelen en arbeidskrachten en creëer een marktvraag ernaar.

Ondernemers moeten worden aangemoedigd om micro-ondernemingen te starten. Geldgevers moeten hen microkrediet verlenen. Door de vaardigheden te leren om het gezin te voeden door duurzame landbouw- / tuinbouwmethoden te gebruiken die een enorme oogst opleveren op zeer kleine ruimtes, wordt veel honger geëlimineerd. Het trainen van werklozen in de bouw, woningbouw, auto- en motorreparatie en computerhandel is ook een winnaar.

Er zijn enkele ondersteunende investeerders nodig, samen met coaching van succesvolle zakenmensen, misschien van buiten het land, met ervaring in dezelfde productieactiviteit. Iemand met ervaring is nodig om overheidsvergunningen, licenties en andere zaken van overheidsnaleving te verkrijgen. Dit kan niet over het hoofd worden gezien. We hebben een paar vrienden in de regering of met politieke invloed nodig die het project steunen. Ze kunnen het effect van overheidsinmenging verminderen en mogelijk zelfs de steun krijgen. Ik dacht over deze en aanverwante zaken na toen ik War Front To Store Front: Americans Rebuilding Trust And Hope In Nations Under Fire , 2014, van Paul Brinkley begon te lezen. Zie hieronder mijn ervaring.

2. Mijn "Ah Ha!" Moment

Ik las Paul Brinkley's, War Front To Store Front …., 2014 enkele dagen aan en uit. Op een gegeven moment viel mijn kaak open; Ik legde het boek neer en staarde gewoon uit het raam! "Oh mijn god!" Ik wachtte, alsof ik verbluft was, op de woorden die zich in mijn keel vormden om het wereldschokkende idee uit te drukken dat voor het eerst in mijn hoofd was opgekomen ... 'Oh mijn god! Dit betekent dat we geen armoede meer hoeven te hebben !! We kunnen dit over de hele wereld doen! Brinkley deed het in Irak - we kunnen het ook in andere landen doen! Ontwikkelingslanden hebben geen armoede meer nodig! ”

Ik dacht: " Kies een arm land, stuur een team zoals Brinkley uitlegt en drie miljoen dollar voor startgeld. Laat ze doen wat ze doen! Over drie tot vijf jaar zal, als aan de juiste voorwaarden is voldaan, het ooit armoedige land een bloeiende economische eenheid zijn! 'Er was een groot licht in mijn hoofd uitgegaan dat niet zou verdwijnen! Ik wist dat dit een gemarkeerd moment zou zijn voor de rest van mijn leven. Een groot deel van het lijden van de menselijke familie kon worden verlicht. En ik had net een glimp opgevangen van hoe het kon.

Ik had al gelezen over het opwindende werk van Dr. Muhamad Yunus, het oprichten van de Grameen-bank en het gebruik van groepsdruk en -ondersteuning in plaats van materiële zekerheden om leningen te verkrijgen. Ik wist dat ze in de hoge jaren negentig een percentage van terugbetaling hadden. Ze waren erin geslaagd de allerarmsten toegang te geven tot krediet - en het waren opbeurende levens.

Ik had ook het werk van Dr. Paul Polak gelezen om winstgevende bedrijven voor de armen te laten werken, zodat ze zichzelf uit de dollar of twee per dag konden halen en hun levensstandaard konden verbeteren. Kleine boeren, die 1/3 van de wereldbevolking uitmaken, leerden duurzame methoden die hen meer geld opbrachten. Dr. Polak maakte een overtuigend argument dat je arme mensen niet uit armoede kunt doneren. Ondernemersgeest aan het werk in vrije markten is de manier om de armen uit de armoede te halen! Arme mensen kopen betaalbare apparatuur. Ze zullen werken om meer geld voor hun gezin te verdienen als ze kunnen zien dat het hun vruchten zal afwerpen.

Maar in mijn persoonlijke ervaring, pas toen ik las wat Mr. Paul Brinkley in Irak en Afghanistan deed in 2006-2013, en waarover hij schreef in zijn boek, War Front To Store Front , kwam het bij me op: we doen echt niet moet armoede hebben ! Er is eigenlijk een heel reële manier om het te beëindigen. We moeten gewoon de wil hebben om het te doen. Oh mijn god ... de menselijke familie heeft reden om te hopen!

In de volgende paragrafen maakt u kennis met het 'Recipe For Hope'-model dat voortbouwt op het werk van Brinkley en twee modellen biedt voor armoedebestrijding. Eén model is een manier waarop lokale zakenmensen in armoedige landen doelgebieden kunnen selecteren en het 'Recept voor hoop'-model kunnen toepassen om de levensstandaard in het doelgebied meetbaar te veranderen. Vervolgens kan het worden gedaan in andere doelgebieden in hun land en ten slotte kan het model door het hele land worden toegepast. Het tweede model is nu mijn favoriet. ENTRPRENEUR ONTDEKKINGSPROGRAMMA. Het gaat rechtstreeks naar arme mensen en leert hen in een trainingsprogramma van 6 weken hoe ze ondernemer kunnen worden. Vervolgens worden er kleine investeringen in gedaan om ze op weg te helpen.

De wereld kan echt veranderen en wijdverbreide generatie- en sociaal aanvaarde armoede kan tot het verleden behoren. Wat nodig is, is medelevende vastberadenheid en leiderschap, politieke wil en slimme toepassing van gevestigde economische principes. Door het Recipe For Hope-model toe te passen, kunnen we de menselijke familie meenemen en gaan waar de mensheid nog nooit eerder is geweest - naar een plek waar geen wijdverbreide armoede bestaat.

3. Doel, einde armoede (80%)

Het doel is om een einde te maken aan de armoede (die er uiteindelijk ten minste 80% of meer van zal beëindigen) door de economische omstandigheden te scheppen waardoor mensen meer geld kunnen uitgeven en daardoor uit de armoede kunnen stappen in de arbeidersklasse.

De vier armoedebestrijdende activiteiten van het model zijn:

Macro-activiteit richt zich op investeringen, jobcreatie en marktanalyse / vraagcreatie.
Microbusiness-activiteit is bedoeld om mensen met ondernemersgeest te helpen bij het starten van micro-ondernemingen.
De activiteit Duurzame Groeimethoden richt zich op kleinschalige landbouw en stadstuinieren.
Vaardigheden Training activiteit richt zich op het bouwen van ambachten, auto- en motorreparatie en computers.

Het grotere doel is om de armoede in het doelgebied te beëindigen door deze 4 activiteiten toe te passen. Het mindere doel is dat de deelnemende ondernemers winst maken terwijl ze de economie van het doelgebied stimuleren. Het zijn niet alleen planners - het zijn doeners! De meetwaarden die ze vaststellen, laten hen weten wanneer ze het doel hebben bereikt om 80% of meer van de armoede in het doelgebied te beëindigen toen ze de eerste enquête deden.

Het is bijna onmogelijk om ALLE armoede te beëindigen. Voor het meten is een nummer nodig. Een vermindering van "80% of meer van de bestaande armoede" wordt in het Recipe For Hope-model operationeel gedefinieerd als "een einde maken aan armoede". Idealiter zullen er meer worden beëindigd, maar een reductie van 80% rechtvaardigt het geldig verklaren van het model.

4. De armen en geopolitiek

De armen zijn meestal ongeschoold. Ze hebben vaak weinig belang bij het huidige economisch-politieke systeem, omdat ze geen enkele beloning ervan plukken. Ze voelen zich 'buiten' het systeem. Ze zijn misschien niet gewend aan kritisch denken en objectieve politieke analyse. Dit maakt ze ten prooi aan, of op zijn minst gemakkelijk te misleiden en te overtuigen door personen met een slechte bedoeling. Als het systeem hen werk biedt en ondersteunt dat ze over voldoende geld en voedsel beschikken om boven en boven de armoede uit te leven, zullen ze in het systeem blijven zitten en het willen behouden. Ze zullen zich niet zo snel aansluiten bij degenen die het systeem willen afbreken. Dit alleen al maakt het voor leiders op alle niveaus in arme landen de moeite waard serieus na te denken over het beëindigen van armoede en het bevorderen van succes voor de meeste burgers.

5. De vier activiteiten

Het Recipe For Hope-model om armoede te beëindigen is alomvattend. Het brengt alle vier de activiteiten tegelijkertijd onder in één doelgebied; macro-ondernemingen, micro-ondernemingen, duurzame landbouw / teeltmethoden en vaardigheidstrainingen - vier krachtige benaderingen om armoede te beëindigen. De "bovenste", "midden" en "onderkant" van de economische ladder worden tegelijkertijd aan de orde gesteld, samen met relevante beroepsopleiding.

1) Macro

De macro-activiteit richt zich op banen, investeringen, nieuwe en groeiende markten en natuurlijk grootschalige productie van goederen en diensten waar wereldwijd en lokale markten vraag naar hebben. Dit is min of meer gemodelleerd naar de benadering van Paul Brinkley in Irak en Afghanistan, waar hij verantwoordelijk was voor het weer aan het werk zetten van duizenden. Degenen die aan deze activiteit werken, zullen de vaardigheden ontwikkelen om op basis van fysieke en menselijke hulpbronnen te bepalen: 1) WAT er op de wereld en de lokale markt gevraagd wordt en 2) HOE om producten en diensten op een kosteneffectieve manier te produceren en te leveren.

2) Microbusiness

De activiteit Microbusiness richt zich op het aanmoedigen en helpen van mensen met ondernemersvaardigheden om microbedrijven te starten. Een voorbeeld is het verkopen van schoonheidsproducten vanuit een hoek van een kamer of de veranda van hun huis. Anderen verkopen misschien voedsel, kleding, bedienen een mototaxi of houden kippen groot. Er zijn verschillende ten minste gedeeltelijk relevante benaderingen om van te leren: Heifer International, Women Helping Women, Kiva-leningen, Kickstarter-financiering en Grameen Bank. En er is het Entrepreneur Discovery Program van Dr. Epps dat de focus van dit artikel is.

Winstgevende ondernemers worden aangemoedigd om hun bedrijf uit te breiden en worden aangemoedigd om internet crowdfunding te gebruiken om hun activiteiten uit te breiden nadat ze zijn opgericht.

3) Methoden voor duurzame landbouw / tuinieren

Duurzame landbouw / tuinieren (kleine landbouw en stadstuinbouw) activiteit richt zich op mensen met een sterke wens om hun families te voeden en elke extra oogst te verkopen, met gezond voedsel tegen een fractie van de kosten van voedsel dat in de winkel wordt gekocht. Ze zijn bereid om te leren hoe ze planten en kleine dieren moeten verzorgen. Ze willen hun rijkdom zelf ontwikkelen door niet anderen te hoeven betalen waarvoor de meeste mensen een groot deel van hun inkomen besteden. Dit geldt voor degenen in de stad en op het platteland. Ze leren hoe ze voedsel kunnen produceren, kleinvee kunnen verzorgen en voedsel kunnen conserveren dat ze produceren. Sommigen willen misschien hun eigen huisje bouwen met natuurlijke materialen. Sommige echte 'Urban Homesteads' bestaan op een kleine kavel in een grote stad en bieden een model voor wat er kan worden gedaan. Anderen zijn het verbouwen van voedsel dat gebruik maakt van "Urban Gardening", op kleine stukjes grond of openbaar terrein langs wegen, enz., Over het hoofd gezien omdat ze zo klein zijn.

Zoeken op internet naar 'Urban Gardening' levert nuttige voorbeelden op. Ga ook naar de blog van Dr. Owen Geiger en gebruik de zoekfunctie om "stadstuinen" en "stedelijke huizen" te vinden voor nuttige informatie. In eerste instantie zal intensieve training nodig zijn voor onervaren mensen om de vaardigheden te leren die horen bij duurzame kweekmethoden om te groeien en te oogsten wat de aarde te bieden heeft. Er is minder training nodig voor degenen die al op kleine perceelboerderijen werken. Duurzame methoden (permacultuur) zijn, naast duurzaam, minder werk en leveren gezonder voedsel op (geen pesticiden) en grotere oogsten. Ze zullen leren hoe ze de watervoorziening voor gewassen kunnen vergroten, minder tijd kunnen besteden aan het trekken van onkruid en de "how-to's" van waterbesparing en het verhogen van de productie met zeer effectieve druppelirrigatie. Ze zullen het belang van gezonde grond of mulch leren voor het kweken van overvloedige oogsten. Iedereen kan dit leren, ook al hebben ze alleen een dakterras of een heel klein stuk grond om te planten.

4) Vaardigheidstraining

Training voor banen: richt zich op het opzetten van trainingen in de bouwsector, auto- en motorreparatie, computerkennis en -beheersing en zelfs reparatie. Om geld te verdienen in de wereld van vandaag, moet je een computer kunnen gebruiken. Ook heeft de wereld meer stenen en blokken nodig, loodgieters, timmerlieden, motormonteurs en elektriciens - alles in de bouwsector en mechanische reparatie die in derdewereldlanden wordt gebruikt. Opleiding op het gebied van het bouwen van beroepen en in computers zal nodig zijn en moet worden aangemoedigd, aangezien er banen voor beschikbaar zijn. De behoeften verschillen van gebied tot gebied.

Dit zijn enkele manieren, beste lezer, waarin de droom werkelijkheid kan worden. Als het u oproept, reageer dan.